W czwartek 25 lipca wolontariusze i młodzież z naszej Fary oraz z parafii klasztornej wraz z ks. Markiem Januchowskim i ks. Pawłem Polcynem wyruszyli w drogę na Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. Naszą pielgrzymkę rozpoczęliśmy tym,  co najważniejsze -wspólną Eucharystią o godz.7.00. Przeżyliśmy ją z ogromną radością, ciesząc się, że naszą wędrówkę rozpoczynamy z Bogiem.

Najpierw udaliśmy się do Ostrowa Lednickiego– miejsca Chrztu Polski, tam słuchając przewodnika zwiedziliśmy i pogłębiliśmy naszą wiedzę o tym, co stało się 1050 lat temu, a przy tym było najważniejszym wydarzeniem dla naszego narodu. Tam została przygotowana dla nas przez ks. Marka i ks. Pawła niespodzianka. Każdy z nas odmówił przyrzeczenia Chrztu Świętego, a ponadto przyoblekł się w nową, białą szatę z imieniem i obecną datą, którą nałożył ks. Paweł ,aby jeszcze raz wyrzec się szatana i wyznać wiarę w Chrystusa. Później udaliśmy się do Gniezna, tam przybyliśmy do Katedry, którą szczegółowo zwiedziliśmy z przewodnikiem. Mieliśmy także okazję być w Muzeum Początków Państwa Polskiego, w którym przez okulary 3D mogliśmy zobaczyć bardzo już odległą historię naszego państwa . Później udaliśmy się do zakonu Sióstr Karmelitanek, które żyją w klauzurze. Jedna z sióstr poświęcając swój wolny czas wyszła do nas i  zza krat przybliżyła nam jak wygląda życie w zakonie. Mówiła bardzo ciekawie o tym co przeżywa się żyjąc w odcięciu od świata, w którym żyjemy my- 7 godzin modlitwy dziennie, całkowite oddanie się Bogu- właśnie w tym siostry widzą piękno życia. Mówiła o tym jak odkryła swoje powołanie, dodając w życiu nie myślałam, że będę zakonnicą, jednak po wielu próbach robienia czegokolwiek innego odkryła, że Bóg ma zupełnie inny plan na jej życie i tylko wtedy, kiedy go zrealizuje będzie mogła być w pełni szczęśliwa i tak właśnie jest obecnie. W godzinach wieczornych przybyliśmy do Lichenia, tam razem udaliśmy się na Apel Jasnogórski.

                W piątek 28 lipca w godzinach porannych udaliśmy się już w drogę do celu- do Krakowa, aby o godz. 18.00 być już na Błoniach i przeżyć Drogę Krzyżową z Ojcem Świętym. Wyjątkowa Drogę Krzyżową , złożoną z 14 stacji- każda z nich miała odniesienie do jednego z uczynków miłosierdzia względem duszy i względem ciała. Stacje z bardzo mocnym przekazem- szczególnie dla młodego człowieka, który jest pogubiony, nie wie jak postępować, jest zniewolony przez wiele rzeczy. Rozważania w swej prostocie pokazały światłość- jedyną ścieżkę prawdziwego życia- drogę miłości. Uświadomiły młodym, że to w Bogu muszą pokładać wiarę i nadzieję, aby odnaleźć szczęście i miłość. Umocnieni Duchem modlitwy zostaliśmy na koncercie uwielbienia, aby w radości cieszyć się tak wielką wspólnotą młodzieży z całego świata. Tańcząc i śpiewając radośnie ma Chwałę Boga sprawiliśmy, ze zaczęli przyłączać się do nas ludzie z całego świata. W różnych językach, jako chrześcijanie daliśmy obraz wiary. Prawdziwego czadu dla Jezusa. Po całym dniu wspaniałych wrażeń wróciliśmy do Tokarni, gdzie czekały na nas cale rodziny wraz z ks. Proboszczem, otwartość domów, ale przede wszystkim serc parafian i Gospodarza Parafii nie znały granic.

                W sobotę rano w Tokarni przeżyliśmy wspólną Eucharystię wraz innym pielgrzymami, przebywającymi w parafii. Nie brakowało wspólnego śpiewu, ducha modlitwy, który napełnił nasze serca siłami na cały dzień. Później ok. 15.00 zjedliśmy obiad w restauracji, w której mogliśmy zrealizować swoje talony na żywność. Również tam spotkaliśmy się z ogromną życzliwością dla nas pielgrzymów. Właściciele restauracji byli bardzo mile zaskoczeni radością naszej wspólnoty. Zrobiliśmy sobie nawet pamiątkowe zdjęcie, które zarówno nam jak i im sprawiło niesamowitą radość. To dowód na to, że świadczyć o Chrystusie i radować się Nim możemy zawsze i wszędzie. Pełni sił ruszyliśmy w drogę na Campus Misericordiae, aby po raz kolejny spotkać się z Papieżem. W ciszy i skupieniu wysłuchaliśmy rozważań Ojca Świętego o miłosierdziu Boga, o tym jak ważne jest ono w naszym życiu, wśród omawiania pięciu z nich Papież zwrócił uwagę młodym, ze we współczesnym świecie muszą jeszcze większą uwagę przywiązywać do uczynków miłości- bo to w Was jest przyszłość, to Wy powinniście nieść nadzieję światu- powiedział. Wspólnie odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego i przygotowywaliśmy się na całonocne czuwanie .

               Po całej nocy spędzonej na polach niedzielny poranek rozpoczęliśmy od  Liturgii Godzin. O godz. 10.00 rozpoczęła się uroczysta Eucharystia, której przewodniczył Papież Franciszek. Niesamowite przeżycia, uczestniczyć w Eucharystii z Papieżem, mając wokół siebie ok. 2.5 mln młodych ludzi z całego świata. W homilii Ojciec Święty przybliżył nam historię Zacheusza nawiązując do Ewangelii. W słowach nauczał nas, żebyśmy jak Zacheusz zawsze starali się w naszym życiu dostrzec Boga, żebyśmy wspinali się ku Niemu, mimo, że na naszej drodze jest wiele przeciwności. Nigdy nie powinniśmy wstydzić się, że jesteśmy niscy– że mamy niską samoocenę, bo w oczach Boga jesteśmy wyjątkowi. Po Mszy Świętej wyruszyliśmy w drogę powrotną. Ponad 7 km na pieszo w ogromnym słońcu, w tłumie ludzi, mimo tego, każdy z nas czuł się prawdziwie szczęśliwy w sercu- napełniony zupełnie nowymi doświadczeniami. Udaliśmy się na obiad i do Tokarni wróciliśmy ok. 16..00, każdy miał czas na szybką kąpiel i spędzenie czasu w rodzinach, które nas gościły.

             O godz. 19.00 w zajeździe w Tokarni dzięki życzliwości parafian, posługujących tam księży i niesamowitej dobroci ludzi miał miejsce wspaniały wieczór chwały, w którym ujawniła się niesamowita jedność i miłość wspólnoty- nie tylko naszej. Zrobiliśmy Boży czad dla Jezusa wspólnie z młodymi, którzy na SDM do Krakowa przyjechali z Litwy. To był wyjątkowy wieczór, tak wiele otrzymaliśmy zupełnie za darmo! Kiełbaski z grilla, ogniska, różnego rodzaju słodkości od ludzi, którzy nie musieli nam dać zupełnie nic. Rozpoczęliśmy z wielką radością, ks. Marek zagrał na gitarze, ks. Proboszcz z Tokarni włączył się w wspólny śpiew i wielbienie Boga. Na wielki wieczór Chwały przybyli tamtejsi mieszkańcy, aby razem z nami chwalić Boga, wielbić Go, Jemu dziękować i cieszyć się, że dał nam najpierw siebie, a potem każdego z nas, że skierował nas do wspaniałych ludzi, cudownej Parafii, która zjednoczyła się z nami we wszystkim co robiliśmy. A ponadto we wszystkim służyła nam pomocą. Przy chwaleniu Jezusa poznawaliśmy siebie nawzajem, kulturę naszych krajów i ich obyczaje. Tańczyliśmy belgijkę, grupa przyjaciół z Litwy przedstawiła piękny pokaz tańca i odśpiewała pieśni w ich rodzimym języku. Piękny obraz- prawdziwego czadu dla Tego , który daje nam siłę, który łączy serca ludzi, aby byli żywym obrazem tego, że On jest i działa. Modlitwa poprzez śpiew, gesty, taniec, poprzez niesamowitą jedność- księży, wspólnoty, parafian, a nawet narodów. Podczas ŚDM, w jednym z  przemówień Papież Franciszek powiedział: Przyjaciele, Jezus jest Panem ryzyka, tego wychodzenia zawsze ?poza?. My tego wieczoru wyszliśmy właśnie poza, każdy z nas wyszedł ponad to, co przyziemne, zapomniał o codzienności, pozwolił działać Jezusowi, który jest Panem ryzyka. Zaryzykował- zyskując miłość, wspaniałych ludzi i osiągając prawdziwą radość.  Po wielkiej radości nastąpił czas na podziękowania. Po tych pięknych chwilach robiąc jeden wielki krąg, chcieliśmy się za ręce i odśpiewaliśmy Hymn ŚDM dziękując Bogu za wszystko- bo to On nas prowadził, to On pozwolił przeżyć nam ten cudowny czas. Zakończyliśmy odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego i zwinięciem flagi SDM, na znak zakończenia Święta Młodych. Ważne jest to, że dla nas nic się nie kończy, to czego doświadczyliśmy już na zawsze pozostanie w naszych sercach. Spotkanie z Papieżem, Jego słowa, które w prosty sposób przemawiają i potrafią zmienić życie. Na sam koniec ks. Paweł pobłogosławił nam na spokojną noc i kolejny dzień, który jest przed nami.

W niedziele późnym wieczorem wróciliśmy wraz z rodzinami do domów, podziękowaliśmy za wszystko, za miłość, dobroć, otwartość, za to, że czuliśmy się jak w rodzinnej miejscowości. W poniedziałek o godz. 10.00 przeżyliśmy już ostatnia przed wyjazdem Mszę Święta w Tokarni, ale po raz kolejny wyjątkową. Ks. Paweł wraz z ks. Markiem sprawowali Eucharystie, a ks. Robert-proboszcz wraz z jedną z parafianek  całą Mszę wzbogacali swoim śpiewem i grą na gitarze. Na koniec zostaliśmy pobłogosławieni relikwiami św. Siostry Faustyny i św. Jana Pawła II ? co było niesamowite, bo przed wyjazdem do Krakowa, podczas wieczoru uwielbienia towarzyszyli nam Ci sami Święci.

              Podsumowując ten wyjazd można powiedzieć, że zostanie on na zawsze w naszej pamięci. Prawdą jest, że po raz pierwszy spotkaliśmy się z Ojcem Świętym, ale ponadto po raz pierwszy doświadczyliśmy dobroci tylu ludzi. Parafia w Tokarni uwiodła nasze serca. Bo są tam ludzie, którzy żyją prawdziwie Słowem Boga: darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Dali nam wszystko co mieli, dali nam siebie. A my poczuliśmy się jak jedna wielka rodzina- rodzina, która dotarła do swojego celu- spotkała się ze swoim Ojcem. A na swojej drodze doświadczyła miłości bliźnich.

              Wielkie wydarzenie, moc doświadczeń dobroci Boga i ludzi, radość i miłość wspólnoty, spotkanie z Ojcem Świętym. Tak wiele przeżyliśmy podążając z Bogiem. Dając się Jemu prowadzić. Bo On ma nadzieję w nas, a my tą nadzieję mamy nieść światu! W Ostrowie Lednickim każdy z nas przyoblekł na  nowo szatę wyznawcy Chrystusa, byliśmy Jego świadkami w Krakowie i chcemy być nimi już zawsze.

               ?Jeśli nie dasz z siebie tego, co w Tobie najlepsze, świat nie będzie inny? ? my daliśmy na tym wyjeździe z siebie wszystko i dokładnie tyle samo otrzymaliśmy- WSZYSTKO- czego potrzebowaliśmy, aby nasz świat na tym wyjeździe stał się INNY.